Biblioteczka roczniaka

Na pierwszy ogień idą książeczki obrazkowe dla najmłodszych. Ich stan wykazuje spore zużycie ale sądzę, że to komplement ;) Pisząc o roczniaku mam na myśli dzieci do roczku (choć w praktyce oznacza to, że u nas właśnie wtedy były w użyciu ale wiadomo, zdolności poznawcze dzieciaków są różne, nie ma co zamykać się na ramy stworzone przez kogoś obcego, to podział umowny;)




Seria Obrazki dla Maluchów

Jak najbardziej polecam, szata graficzna jest piękna i czytelna, są to zdecydowanie ulubione książeczki Małej z okresu niemowlęcego. Uwaga! Przyłapałam ją już kilka razy na przeglądaniu ich nawet teraz (a ma przecież 2,5 roku!) Wspaniale wspierały nas w nauce mówienia, nie wymagają wielkiej kreatywności od rodzica, po prostu opowiadamy co widzimy na obrazkach, a dzieciaczek może wskazywać palcem. Fajna zabawa.

 

 Parę kolejnych pozycji: 


















Seria Mój Przyjaciel: Rybka - fajna kolorystyka, bardzo żywa. Jednak same ilustracje nie były dla malucha zbyt czytelne. Tekst nie porywa ale duże oczy i uśmiechnięte buźki rybek ratują sytuację; ) W serii znajdziemy jeszcze Ślimaka i Kaczuszkę. 

Świat dzidziusia z serii Obrazki Kontrastowe - genialna sprawa. Dzieci jakimś cudem intuicyjnie wiedzą co znaczą różnokształtne plamy. Mamy tylko jeden egzemplarz ale miałyśmy okazję oglądać kilka różnych i Nuli zawsze się podobały. Są od paru lat baardzo popularne i wcale mnie to nie dziwi. 

Lalo - bardzo ciekawa pomoc logopedyczna. Opowiada o chłopcu o imieniu Lalo i jego dużej rodzinie. Tekstu mamy tu jak na lekarstwo ale jest sporo dźwięków do wydawania, dziecko może je naśladować i rozwijać aparat mowy. Mamy co prawda tylko jedną część ale widziałyśmy pozostałe, są dokładnie w tym samym stylu.

W DOMU wyd. Olejsiuk - książka ma już na karku parę lat, co widać po fotografiach (nie ma tu rysunków). Za to wspaniale wspomaga naukę. Moje dziecko w wieku dwóch lat bezbłędnie rozpoznawało narzędzia i meble, a części garderoby i naczynia nawet wcześniej. Swego czasu była to nasza obowiązkowa lektura każdego dnia. Ja pokazywałam jakąś rzecz, a ona odpowiadała co to. Książka znalazła się też w Biblioteczce Dwulatka bo jest naprawdę rozwijająca, śmiało można z niej korzystać także później. W serii znajduje się 6 książeczek i żałuję, że nie mamy więcej.

Zwierzęta w zoo wyd. Literat- dziwny pomysł by zrobić książeczkę, w której zamiast ilustracji są fotografie figurek jak sądzę z klocków Lego Duplo. Zakładam, że to spot sponsorowany... Słabo, nie jest to zbyt czytelne dla dzieci, kolory nie porywają, w ogóle nic szczególnego. W serii 6 książeczek, poprzestałyśmy na jednej i wystarczy. 

Seria Zwierzęta Świata wyd. Wilga - mamy tylko dwie z trzech i chyba nie specjalnie marzę o tej ostatniej ;) Tekst jest oszczędny ale rymowany i to jest fajne. Ilustracje za to niezbyt piękne. Szału nie ma. 

Seria wyd. Liwona a w niej Kształty, Kolory,Liczby. Choć dla mnie wybrane fotografie są nie do przyjęcia, Mała uwielbiała by opowiadać jej obrazki. A dlaczego nie do przyjęcia? Bo znalazły się na nich przedmioty, o których ciężko opowiedzieć tak małemu dziecku. Nawet gdy na etapie roczku z kawałkiem Ona pokazywała jakiś element, ja nie bardzo wiedziałam jak prosto wyjaśnić takiemu maluchowi co to jest. Plus za bardzo solidne wykonanie.

Książeczki-harmonijki: format kochany przez Nulkę (potrafiła składać i rozkładać w nieskończoność, bawić się, rzucać...) ale dość podatny na zniszczenia. Załamania między stronami drą się dość łatwo choć trzeba przyznać że karton jest w miarę mocny, niełatwo zagiąć obrazki. Ilustracje są przyjemne, książeczki bardzo kolorowe. Polecam. 

Ulica Czereśniowa - tu miałam największy kłopot z przyporządkowaniem do grupy wiekowej. Teoretycznie zaczęliśmy około roczku i był szał, oglądaliśmy codziennie. Rzecz w tym, że trwało to... hmm, nadal trwa a zbliżamy się do trzecich urodzin ;) Fenomenu Czereśniowej nikt nie podważy, jest bestsellerem, dzieci ją kochają, rodzicie uwielbiają. Jedyne co mi przeszkadza to rozmiar (dość niewygodnie oglądać tak wielką kartonówkę).